21اکتبر 2022 - دانشمندان مکانیسمی را کشف کردند که نشان می دهد چرا غذا خوردن دیروقت در شب با افزایش وزن و دیابت مرتبط است. ارتباط بین زمان غذا خوردن، خواب و چاقی به خوبی شناخته شده است، اما مکانیسم آن به خوبی درک نشده است، تحقیقات نشان می دهد که تغذیه بیش از حد می تواند ریتم شبانه روزی را مختل کند و بافت چربی را تغییر دهد. مزایای سلامتی از خوردن در طول روز حاصل می شود که نشان دهنده ارتباط بالقوه ی آن با آزادسازی انرژی است.

تحقیقات جدید محققان ،Northwestern Medicine برای اولین بار نشان داده است که آزاد شدن انرژی ممکن است، مکانیزم مولکولی مورد نظری باشد که از طریق آن ساعت های داخلی ما تعادل انرژی را کنترل می کنند. دانشمندان همچنین دریافتند که روز، زمان ایده‌آل در محیط نوری چرخش زمین است، که بهینه‌ترین زمان برای اتلاف انرژی به صورت گرما است، بهمین دلیل غذا خوردن در ساعاتی که باید استراحت کنیم، سبب بروز چاقی و دیابت می شود. این یافته‌ها پیامدهای گسترده‌ای از رژیم غذایی گرفته تا کم‌خوابی و نحوه تغذیه بیمارانی که به کمک‌های غذایی طولانی‌مدت نیاز دارند، در پی دارد.

این مقاله با عنوان "تغذیه با محدودیت زمانی چاقی را از طریق گرمازایی چربی کاهش می دهد" در مجله Science منتشر شد.

پرفسور Joseph T. Bass، نویسنده ی مسئول این مقاله و متخصص غدد و استاد دانشکده ی پزشکی فاینبرگ در دانشگاه نورث وسترن، گفت: به خوبی مشخص شده است، که اختلال در ساعت بدن، سبب اختلال در متابولیسم بدن می شود. وقتی حیوانات از رژیم غذایی کافه تریا به سبک غربی - چربی بالا و کربوهیدرات بالا - استفاده می کنند، ساعت بدن آنها قاطی می کند. ساعت بدن به زمان غذا خوردن افراد حساس است، به ویژه در بافت چربی، و این حساسیت با رژیم های غذایی پرچرب از بین می رود. آنها زمانی که باید بخوابند شروع به خوردن مواد غذایی بیشتری می کنند. این تحقیق نشان می دهد که چرا دیر خوردن غذا مضر است.

به هم ریختن ساعت داخلی

در این مطالعه، موش ها که موجودات شب زنده داری هستند، به طور انحصاری در طول دوره غیرفعال (روشن) یا در دوره فعال (تاریک) با رژیم غذایی پرچرب تغذیه شدند. در عرض یک هفته، موش هایی که در ساعات روشنایی تغذیه شده بودند، در مقایسه با موش هایی که در تاریکی تغذیه می شدند، اضافه وزن بیشتری یافتند. این تیم همچنین دما را روی 30 درجه تنظیم کرد، جایی که موش ها کمترین انرژی را صرف می کنند تا تأثیر دما بر یافته های خود را کاهش دهند.

دکترهپلر، دانشجوی فوق دکترای آزمایشگاه پرفسور Bass، گفت: ما فکر می‌کردیم که شاید یک جزء تعادل انرژی در این موضوع نقش داشته باشد به این معنا که موش‌ها انرژی بیشتری را صرف خوردن در زمان‌های خاص می‌کنند. به همین دلیل است که آنها می توانند در زمان های مختلف روز مقدار یکسانی غذا بخورند و زمانی که در دوره های فعال غذا می خورند(برای موشها شب) در مقایسه با زمانی که باید بخوابند، سالم تر هستند.

افزایش مصرف انرژی باعث شد که تیم به بررسی متابولیسم بافت چربی بپردازد، تا ببیند آیا همان اثر درون این بافت که یک اندام درون ریز است، رخ می دهد یا خیر. آنها دریافتند که همینطور است و در موش هایی که با دستکاری ژنتیکی ترموژنز در آنها افزایش یافته بود یا انتشار گرما از طریق سلول های چربی در آنها افزایش یافته بود، دچار افزایش وزن نشده و سالم ماندند.

دکتر هپلر همچنین چرخه ی بیهوده کراتین[1] را شناسایی کرد، که در آن کراتین (مولکولی که به حفظ انرژی کمک می کند) تحت ذخیره سازی و آزادسازی انرژی شیمیایی در بافت های چربی قرار می گیرد، به این معنی که کراتین ممکن است مکانیسم اصلی انتشار گرما باشد.

ناشتای متناوب و لوله های تغذیه معده

این علم با بیش از 20 سال تحقیقات پرفسور Bassو همکارانش درNorthwestern ، نشان داد که بین ساعت مولکولی داخلی با وزن بدن، چاقی و متابولیسم در حیوانات رابطه ای وجود دارد.

آزمایشگاه پرفسور Bass، بر روی استفاده از رویکردهای ژنتیکی برای مطالعه فیزیولوژی متمرکز است، چالش آنها کشف مکانیسم‌های کنترلی است که این رابطه را ایجاد می‌کند. این مطالعه آنها را یک قدم به این هدف نزدیکتر کرده است.

پرفسور Bass، گفت: این یافته‌ها می‌تواند به بیماران نیازمند به مراقبت‌های مزمن کمک کند، به‌ویژه در مواردی که بیماران دارای لوله‌های تغذیه ی معده هستند. معمولاً به این بیماران در شب هنگام خواب، زمانی که کمترین انرژی را آزاد می کنند، غذا از طریق لوله داده می شود. نرخ دیابت و چاقی برای این بیماران زیاد است و ما فکر می کنیم که این می تواند دلیل آن را توضیح دهد. او همچنین به تاثیر این تحقیق بر درمان دیابت نوع 2 اشاره کرد و گفت: ما می خواهیم بدانیم که با توجه به این نتایج آیا باید زمان خوردن غذا را برای مقدار مورد نیاز انسولین برای تزریق، در نظر گرفت.

دکتر هپلر گفت: ما به تحقیق در مورد متابولیسم کراتین ادامه می دهیم، ما باید بفهمیم که ساعت شبانه روزی چگونه متابولیسم کراتین را به طور مکانیکی کنترل می کند تا بتوانیم آن راتقویت کنیم. ساعت ها در سطح بافت چربی به سلامت متابولیک کمک زیادی می کنند و ما هنوز نمی دانیم این تاثیر چقدر است.

منبع:

https://www.sciencedaily.com/releases/2022/10/221021163559.htm



[1]یک کراتین کیناز میتوکندری ازATP میتوکندری برای فسفریله کردن کراتین به فسفوکراتین(PCr) استفاده می‌کند، که در نتیجه ATPبهADP تبدیل و به صورت محلی در میتوکندری بصورت یک محرک تنفسی گرمازایی قوی عمل می کند. در مرحله بعد، فسفوکراتینسوبسترای مستقیم یک فسفاتاز است که مخزن کراتین میتوکندری را دوباره پر می کند. کراتین بازسازی شده از هیدرولیز مستقیم فسفوکراتینبه عنوان سوبسترایی برای دور دیگری از این چرخه بیهوده کراتین عمل می کند.